Μάθημα πρώτο ❣ " Μην κρίνεις .... "

Είναι δυο μέρες τώρα που ξεκίνησα την αντίστοιχη (αυτής της ιστοσελίδας) σελίδα στο Facebook. 

Δειλά-δειλά άρχισα να στέλνω και τις πρώτες προσκλήσεις στους φίλους και γνωστούς (ή άγνωστους) για να την επισκεφθούν και αν τους αρέσει να μείνουν...  Τις έστελνα σε κύματα.... πρώτα στους πιο ένθερμους υποστηρικτές μου, που ήδη γνώριζαν πως κάτι ετοιμάζω... και έπειτα στους επόμενους... και ο κύκλος άπλωνε σαν τους κυματισμούς που κάνει το βότσαλο όταν πέσει στο νερό.*
Υπήρχαν φορές που μπορεί να έστελνα και μόνο μία πρόσκληση, ψάχνοντας πάνω-κάτω τη λίστα για να βρω ποιος μπορεί να ενδιαφέρεται για το περιεχόμενο της σελίδας μου... Αυτό επαναλήφθηκε αρκετές φορές μέσα στις δύο ημέρες και ομολογώ πως αυτή τη στιγμή παραμένουν κάποιοι που δεν έχουν λάβει ακόμα πρόσκληση, υπόσχομαι όμως στον εαυτό μου να στείλω και τις τελευταίες μόλις ολοκληρώσω αυτή την ανάρτηση.

Ομολογώ επίσης πως προσπέρασα αρκετές φορές κάποια ονόματα με τη σκέψη 
"Μπα, αυτός/αυτή δεν ενδιαφέρονται για τέτοια πράγματα!!! Αυτοί τα κοροϊδεύουν!" 

Σήμερα το πρωί, λοιπόν, πριν ξεκινήσω τον διαλογισμό μου κατά τον οποίο φορτίζω με θετική ενέργεια Reiki το Κουτί της Αγάπης, ήρθα να ρίξω μια ματιά αν έχω κάποια πρόσφατα μηνύματα-ευχές προκειμένου να τα συμπεριλάβω. 

Με μεγάλη μου έκπληξη βρήκα ένα μήνυμα από μία από τις επαφές μου, που δεν είχα στείλει ακόμη πρόσκληση -κι όμως βρήκε το δρόμο!- με πολύ όμορφα λόγια ευχαριστίας γι' αυτό που κάνω και με μια συγκινητική έκκληση. 

Πάγωσα! Το καμπανάκι "Ποια είσαι εσύ να κρίνεις ποιος χρειάζεται/ενδιαφέρεται για κάτι" με ξύπνησε για τα καλά!
Πιο δυνατά όμως, ήχησε μέσα στην καρδιά μου, που άνοιξε ακόμη περισσότερο και γέμισε αγάπη και ευγνωμοσύνη. Έδιωξα τον φόβο. Γιατί τελικά, ήταν ο φόβος που με έκανε να προσπαθώ να διακρίνω ποιος μπορεί να ενδιαφέρεται για αυτό που έχω να προσφέρω. Ο φόβος του να με κρίνουν. Να με σχολιάσουν. Να βγάλουν λάθος συμπεράσματα για μένα. Ο φόβος να με κοροϊδέψουν. 

Προσπαθούσα να κρίνω για να μην κριθώ. Τι χάσιμο χρόνου! Τι χάσιμο πολύτιμης ενέργειας. 
Αναγνωρίζω το σφάλμα μου, και ζητώ συγνώμη. Ζητώ να το μεταμορφώσω με τη δύναμη της αγάπης.
Κι όσοι επιθυμείτε ελάτε, ανοίξαμε και σας περιμένουμε ❣ 

Υ.Γ. Τα μαθήματα αυτά είναι κατά κύριο λόγο μαθήματα που βιώνω η ίδια. Είναι κάτι σαν να μονολογώ προκειμένου να τα αφομοιώσω και εσείς έρχεστε ως μάρτυρες στο μονόλογο. 
Μπορείτε να κρατήσετε όσα σας φαίνονται ωφέλιμα, ουσιαστικά, αληθινά. 
Με αγάπη ♥ 


*Μπορεί κάποιος να πει με σιγουριά ποιο είναι το ακριβές σημείο όπου το βότσαλο που έχει πέσει μέσα στο νερό σταματά πια να στέλνει τα κύματά του;;;