Ενεργειακός Καθαρισμός Χώρου

Σήμερα έκανα έναν ενεργειακό καθαρισμό χώρου στο σπίτι μου, μια διαδικασία που ήταν απαραίτητη (ίσως και λίγο καθυστερημένη) μια και είχα αρχίσει να νιώθω κάπως "βαριά" την ενέργεια. Είναι κάτι που απολαμβάνω να κάνω, με τρόπο διαλογιστικό, και εκτός από το σπίτι μου, βοηθά κι εμένα την ίδια να είμαι εστιασμένη, να νιώθω ανάταση, θετικότητα και χαρά.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνει κάποιος έναν ενεργειακό καθαρισμό χώρου, αλλά θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη και με απλά λόγια να σας εξηγήσω τι είναι αυτό που μου αρέσει να κάνω τις περισσότερες φορές.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, πριν από οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να καθαρίσεις, να ξεκαθαρίσεις και να τακτοποιήσεις το χώρο σου σε φυσικό-υλικό επίπεδο! Η βρωμιά και η ακαταστασία κρατούν την ενέργεια στάσιμη και μπλοκάρουν την ελεύθερη ροή της. Έπειτα, είναι εξίσου σημαντικό, ο χώρος σου να λούζεται στο άπλετο φως του ήλιου και τον φρέσκο αέρα. Γι' αυτό, άνοιξε τα παράθυρα και άσε τον φρέσκο αέρα και το φως να μπουν μέσα! Και να θυμάσαι να το κάνεις αυτό καθημερινά.
Τώρα ήρθε η ώρα να περάσουμε στον ίδιο τον ενεργειακό καθαρισμό.

1. Παίρνω ένα διαφανές γυάλινο μπολ, ή ποτήρι, το γεμίζω με νερό ως τα 3/4 και προσθέτω 2-3 κουταλιές της σούπας χοντρό θαλασσινό αλάτι (όσο λιγότερο επεξεργασμένο, τόσο το καλύτερο). Το αλάτι έχει την ιδιότητα να απορροφά και να διαλύει κάθε μορφή αρνητικότητας. Τοποθετώ το μπολ στη μέση του χώρου. Έπειτα ανάβω ένα λευκό κεράκι ρεσώ και απαλά το τοποθετώ στην επιφάνεια του νερού να επιπλέει. Αφιερώνω το κεράκι στον ενεργειακό καθαρισμό χώρου που θα ακολουθήσει. Κάνω το ίδιο για όλα τα δωμάτια στα οποία συνηθίζουμε να περνάμε την περισσότερη ώρα, όπως οι κρεβατοκάμαρες, το καθιστικό και η κουζίνα.
2. Βάζω το CD Ενεργειακός Καθαρισμός Χώρου της Διονυσίας Κλαρινετατζή. Εναλλακτικά, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ήχους από ηχογαβάθες, γκονγκ, καμπάνες, ή ακόμη και ήχους της φύσης (όπως τρεχούμενο νερό ποταμού), κλασσική μουσική, μάντρας, ψαλμούς, κλπ. Οι εξυψωτικές δονήσεις από τους ήχους αυτούς έχουν θετική και εξαγνιστική επίδραση στην ενέργεια του χώρου.
3. Ανάβω ένα καρβουνάκι και το τοποθετώ μέσα στο θυμιατό, προσθέτοντας από πάνω 2-3 κομμάτια λιβάνι. Περνώ γύρω-γύρω στο χώρο, αργά, με το θυμιατό στα χέρια, ώστε να πάει ο καπνός παντού, ειδικά στις γωνίες, ή όπου η ενέργεια μοιάζει να είναι ιδιαιτέρως "βαριά". Κρατώ στο μυαλό μου την πρόθεση του ενεργειακού καθαρισμού του χώρου μου. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, μπορεί να επαναλάβω κάποια θετική δήλωση, δυνατά "απ' έξω", ή σιωπηλά στο μυαλό μου, όπως "Τέλεια και ύψιστη θετικότητα στο χώρο μου, για το ανώτερο καλό όσων ζουν, κινούνται και αναπνέουν μέσα σ' αυτόν. Θετικότητα μέσα, αρνητικότητα έξω!"
4. Μου αρέσει να σφραγίζω το χώρο μου στο φως και την αγάπη, χρησιμοποιώντας τα σύμβολα του Ρέικι στους τέσσερις τοίχους, την οροφή και το πάτωμα. Αν δεν έχεις συντονιστεί με την ενέργεια του Ρέικι, απλά χρησιμοποίησε την πρόθεσή σου για έναν τέλειο ενεργειακό καθαρισμό. Θυμήσου, η πρόθεση είναι εξαιρετικά ισχυρή!
5. Αφήνω τα κεριά και το λιβάνι να καούν (πάντα με επίβλεψη!). Αφήνω το μπολ με το αλατόνερο για 24 ώρες στο δωμάτιο. Κατόπιν αδειάζω το αλατόνερο κάτω από τρεχούμενο νερό στο νιπτήρα.

Νιώθεις τη διαφορά; Εγώ ναι!!! Και δεν είναι απλά ιδέα μου, παρόλο που κι αυτό είναι αρκετό κάποιες φορές, αλλά άνθρωποι που επισκέπτονται το σπίτι μας μετά από έναν ενεργειακό καθαρισμό, το αισθάνονται επίσης.

Μπορείς να επαναλάβεις αυτή τη διαδικασία όσο συχνά νιώθεις πως χρειάζεται· δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Μπορείς να ακολουθήσεις όλα τα πιο πάνω, ή κάποιες από τις μεθόδους που αναφέρονται εδώ και να τις συνδυάσεις με δικές σου.

Καλό ενεργειακό καθαρισμό χώρου, λοιπόν, για χαμογελαστούς, χαρούμενους, φωτεινούς και θετικούς χώρους.

Με Αγάπη,

Χριστιάνα

από ✾ Under a sacred Tree ✾

✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾ ✾

Αυτή η σειρά αναρτήσεων θα περιλαμβάνει συνταγές (μαγειρικής, ομορφιάς, προϊόντων οικιακής φροντίδας κλπ) αλλά και συμβουλές ή ιδέες με κάτι το ιδιαίτερο, κάτι που τις κάνει ... μαγικές  ☺

Αγάπη προς τον εαυτό μας στην πράξη

Αν η ενέργεια του Reiki είναι μια μορφή καθαρής και βαθιάς αγάπης, τότε η αυτοθεραπεία Reiki είναι μια ύψιστη εκδήλωση αγάπης προς τον εαυτό μας!

Κι επειδή χρειάζομαι όλες τις εκδηλώσεις αγάπης προς τον εαυτό μου που μπορώ να έχω, ξεκίνησα ένα πρόγραμμα καθημερινής αυτοθεραπείας Reiki! Ήδη νιώθω τη διαφορά!

Το Reiki ή Ρέικι στα ελληνικά, είναι μια μορφή εναλλακτικής, ολιστικής, ενεργειακής μεθόδου. Βασίζεται στο θεραπευτικό άγγιγμα των χεριών του θεραπευτή προς τον θεραπευόμενο, δια μέσου των οποίων ρέει η συμπαντική ζωτική ενέργεια, αυτή που βρίσκεται σε αφθονία στο σύμπαν και προσφέρει ζωή. Λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα : σωματικό, ενεργειακό, συναισθηματικό, νοητικό και πνευματικό, με τρόπο εξισορροπιστικό.

Η αυτοθεραπεία Ρέικι, είναι το ίδιο άγγιγμα προς τον ίδιο μας τον εαυτό! Θεραπευτής και θεραπευόμενος γινόμαστε Ένα προς απόδειξη του ότι αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες μας (για χαλάρωση, ηρεμία, πληρότητα, ισορροπία σε όλα τα επίπεδα, που προσφέρει το Ρέικι) και σπεύδουμε να τις ικανοποιήσουμε με την ίδια την διαδικασία της αυτοθεραπείας.

Αυτοθεραπεία Ρέικι, μπορεί να κάνει όποιος έχει μυηθεί στον Πρώτο (τουλάχιστον) Βαθμό του Ρέικι. Όπως και στην συνεδρία Ρέικι (προς κάποιον άλλο), έτσι και στην αυτοθεραπεία, μπορούμε, αγγίζοντας απαλά το σώμα μας σε συγκεκριμένα σημεία που σχετίζονται με τα ενεργειακά μας κέντρα, να διοχετεύσουμε μέσω των χεριών μας την συμπαντική ζωτική ενέργεια. Είναι μια εμπειρία χαλαρωτική και άκρως ευεργετική και αναζωογονητική! Αντιστοιχεί με πολλές ώρες βαθύ ύπνου.
Είναι ένα πραγματικό δώρο στα χέρια μας, στο οποίο έχουμε πρόσβαση ανά πάσα ώρα, για όλη μας τη ζωή.

Ένας κύκλος 28 ημερών (ή και περισσότερων) αυτοθεραπείας συστήνεται μετά από κάθε σεμινάριο συντονισμού στο Ρέικι (Α' Βαθμός, Β' Βαθμός & Γ' Βαθμός). Είναι άκρως θεραπευτικός, βοηθά στην ενδυνάμωση της ροής της ενέργειας και στην κάθαρση, η οποία πραγματοποιείται μετά από κάθε συντονισμό.
Ένας ίδιος κύκλος μπορεί να επαναληφθεί κατά διαστήματα, όποτε νιώσουμε την ανάγκη για ενίσχυση, εξισορρόπηση, ηρεμία, πληρότητα, καθαρότητα..... όπως εγώ τώρα.

Ξεκινώ με αγάπη και χαρά και ήδη βιώνω τα θαυμαστά αποτελέσματα!

Θα σας κρατώ ενήμερους!



* Ο ΟΡΟΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΕΜΦΕΡΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ, ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ. ΤΟ ΡΕΙΚΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Ή ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ Ή ΘΕΡΑΠΕΙΑ. ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

Από Μάνα σε Κόρη ~ Ναι, σφάλλω! Και ξανασηκώνομαι και προσπαθώ!

Αγαπημένη μου κόρη,
Η πρώτη μου σκέψη -νομίζω- όταν άκουγα τα λόγια σου και τα δάκρυά σου να ορμούν με τόσο πόνο από μέσα σου ήταν "να τα βράσω τα διπλώματα Reiki και τα διαβάσματα περί αυτογνωσίας και τη βοήθεια που προσφέρω στους άλλους και την αγάπη άνευ όρων που διδάσκω... Αν έφτασα ως αυτό το σημείο και δεν το απέφυγα, τότε να τα βράσω!!!"
Κράτησα την αναπνοή μου αυτόματα! Δεν είχα άλλη αντίδραση μέχρι να ξαναρχίσει να κυκλοφορεί το αίμα στο κεφάλι μου. Δεν θυμόμουν ούτε προσευχή ούτε τίποτε!
Απογοητεύτηκα και θύμωσα και απελπίστηκα με τον εαυτό μου, με σένα που επέμενες να βλέπεις το Τίποτα μόνο μπροστά σου και με λίγες λέξεις ισοπέδωνες όλα όσα είχα προσπαθήσει να χτίσω. Μου έριχνες το Τίποτα στα μούτρα!
Μάζεψα τα κομμάτια μου και πήρα αρκετές βαθιές ανάσες, όχι επειδή θυμήθηκα πως βοηθούν, μα περισσότερο επειδή τα ίδια μου τα πνευμόνια πάλευαν με το σφίξιμο που τόση ώρα είχαν υπομείνει.
Ήμουν μουδιασμένη... δεν ήξερα τι να σκεφτώ! Ο φόβος μου γέλαγε ειρωνικά και σάρκαζε πως δεν κατάφερα τίποτα περισσότερο από το να μεγαλώσω ένα παιδί που νιώθει πως κανείς δεν το καταλαβαίνει, πως είναι απελπισμένο και πως η ίδια του η μητέρα φταίει για το μεγαλύτερο μέρος απ' όλα αυτά γιατί δεν κατάφερε να το κάνει να νιώσει πως το αγαπά και το αποδέχεται γι' αυτό που είναι.
Όταν πια έφτασα στο δωμάτιό μου, είχα ανάγκη από κάπου να πιαστώ για να μπορέσω να ξαναβρώ την ισορροπία μου, το κέντρο μου.
Έβαλα να ακούσω μουσική... Τα τελευταία ψήγματα αισιοδοξίας μέσα μου μου ψιθύριζαν πως ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος σε αυτές τις περιπτώσεις... Έπρεπε να καταφέρω να ξαναγεμίσω το είναι μου με αγάπη!
Θύμιζα στον εαυτό μου πως οι στιγμές κρίσης είναι για να μας δείξουν πως κάτι χρειάζεται να αλλάξει... Να βρεθεί ένα νέο σημείο ισορροπίας, όπου τα πράγματα θα είναι καλύτερα, μέχρι ίσως να χρειαστεί να αλλάξουν ξανά! Η αλλαγή ξεβολεύει και ενίοτε πονά. Είναι όμως απαραίτητη προκειμένου να εξελιχθούμε.
Ήξερα, πως αρκετά από αυτά που έλεγες ήταν πάνω στο θυμό σου και πως δεν τα εννοούσες. Ήξερα πως όταν ηρεμήσεις θα δεις ίσως τα πράγματα διαφορετικά.
Όμως αρκετά από αυτά τα λόγια, πόνεσαν περισσότερο γιατί μέσα τους διέκρινα αλήθεια... Πόνεσαν περισσότερο γιατί πονούσες εσύ...
Πως να μπω μέσα στον κόσμο σου και να σε κάνω να δεις πραγματικά αυτό που νιώθω για σένα; Μπορώ; Θα είναι για καλό σου;
Να σε κάνω να δεις πως η αγάπη μου για σένα δεν αλλάζει, ούτε μειώνεται αν δεν εγκρίνω κάποια συμπεριφορά σου ή επιλογή σου, ή αν σε μαλώσω γι' αυτές.
Γιατί απλά, ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΟΥ Ή Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ!
Παιδί μου, ακόμη και οι χειρότεροι εγκληματίες έχουν μεγαλώσει παιδιά που έχουν λάμψει με τη δύναμη και την θετικότητά τους και έχουν γίνει αντικείμενο θαυμασμού ενώ όλοι θα περίμεναν και θα δικαιολογούσαν το αντίθετο.
Το θέμα είναι... πως φυσικά και έχω κάνει λάθη και συνεχίζω να κάνω και αυτό είναι αυτονόητο αφού είμαι άνθρωπος και κανείς άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Ακόμη περισσότερο μια μητέρα!
Μια μητέρα, όσο σωστά και να πράττει, όσο σωστά και να σκέφτεται, είναι αναμενόμενο, ίσως και ευχής έργο, το παιδί της να αμφισβητεί, να διαγράφει τις επιλογές και τις πράξεις της προκειμένου να γίνει καλύτερο. Είναι στη διαδικασία του "απογαλακτισμού", μια υγιής διαδικασία, αν και συχνά επώδυνη.
Όταν μένουμε όμως στα λάθη και μάλιστα στο παρελθόν, τότε δεν προχωράμε μπροστά, ούτε εξελισσόμαστε. Και αυτό αφορά και τις δυο μας.
Εγώ έχω να συγχωρέσω τον εαυτό μου για όσα έκανα και για εκείνα που δεν έκανα και να προχωρήσω.
Εσύ έχεις να συγχωρήσεις εμένα για όσα έκανα και όσα δεν έκανα και να προχωρήσεις.
Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές και μπορούμε, η κάθε μια από την πλευρά της, να δημιουργήσουμε άλλες τόσες, όμως δεν θα ήταν καλύτερα να σταματήσουμε να χρειαζόμαστε τις δικαιολογίες μας;
Μπορώ μόνο να διαλέξω για τον εαυτό μου. Για σένα, θα διαλέξεις εσύ, ό,τι και να σου πω εγώ, ό,τι και να σου πει οποιοσδήποτε.
Διαλέγω να συγχωρήσω και να αγαπώ!
Συγχώρεση σημαίνει αναγνωρίζω τα λάθη μου, έχω επίγνωση και ευθύνη για τη δική μου συμμετοχή, και επιλέγω να απελευθερώσω τα συναισθήματα που εμπλέκονται στο συγκεκριμένο θέμα και να μην κρατώ την κακία, τη θλίψη και το θυμό μέσα μου. Προχωρώ παρακάτω. Και εύχομαι να γίνω καλύτερη. Και προσπαθώ.
Στο κενό που δημιουργείται βάζω την αγάπη! Ξανά! Και μόνο την αγάπη!
Αγάπη πάνω απ' όλα για τον εαυτό μου!
Αν δεν αγαπώ τον εαυτό μου, πως θα μπορέσω να αγαπήσω τους άλλους και πως θα μπορέσω να γίνω αγαπητή;
Θυμίζω στον εαυτό μου πως αξίζω να αγαπηθώ! Πως δεν χρειάζεται να είμαι τέλεια για να το κάνω αυτό γιατί ποιος είναι τέλειος;
Θυμίζω στον εαυτό μου πως με αγαπώ Τώρα και Έτσι Όπως Είμαι! Και δεν χρειάζεται να αδυνατίσω, ή να αποκτήσω περισσότερα χρήματα ή όμορφα ρούχα ή πετυχημένη δουλειά ή πολλούς φίλους... ή....
Γιατί αν χρειάζομαι αυτά για να με αγαπώ, τότε κι όταν τα αποκτήσω, κάτι άλλο θα υπάρξει που θα χρειάζομαι ...
Μια και το παρελθόν έχει περάσει και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη, το μόνο που έχω είναι το Τώρα! Διαλέγω να με αγαπώ Τώρα! Τα πολλά μου Τώρα στη σειρά φτιάχνουν τη ζωή μου, μια ζωή μέσα στην αγάπη και την αποδοχή, μια ζωή μέσα στην χαρά και την ικανοποίηση, μέσα στην πραγματική ευτυχία.
Την αγάπη επιλέγω, γιατί η επιλογή είναι δική μου! Πάντα δική μου! Ό,τι και να γίνεται γύρω μου, όποιες οι συνθήκες και οι συμπεριφορές των άλλων, έχω πάντα την επιλογή!
Μια και δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις, μπορώ μόνο να κάνω εγώ και να εύχομαι να με μιμηθείς αν επιλέξεις να πιστέψεις πως αξίζει τον κόπο.
Με αγάπη αληθινή,
Η μαμά σου.
❦ ~ ❦ ~ ❦ ~ ❦ ~ ❦
Τα γράμματα αυτά Από Μάνα σε Κόρη, αισιοδοξούν να γίνουν μια σειρά από αναρτήσεις... Είναι γράμματα που έχουν την μαγική ιδιότητα να μεταμορφώνονται σε γράμματα από την κόρη στη μάνα, από τη μάνα προς τον εαυτό της, από μια μάνα στην άλλη, από μένα σε σένα ... και η μεταμόρφωση να είναι ατέρμονη και η ύπαρξή τους ταυτόχρονη!
Μπορεί να έχουν ως αφορμή κάποιο πραγματικό γεγονός που μου συνέβη προσωπικά, ή κάποια αφηρημένη σκέψη που της δίνω σάρκα και οστά, ή κάποια συζήτηση με φίλο που μου δίνει μια ιδέα... δεν έχει τόση σημασία.
Λειτουργούν θεραπευτικά για μένα, ελπίζω και για σας.
Με αγάπη αληθινή,
Χριστιάνα

Κουβέντα να γίνεται .... ή η πρεσβυωπία μου με ... εναλλακτική ματιά

Πάει αρκετός καιρός που κατάλαβα πως πρέπει να κρατάω το βιβλίο σε μια σχετική απόσταση για να βλέπω καθαρά... και μάλλον είναι καιρός να κάνω και κάτι περισσότερο γι' αυτό.

Κάποια πράγματα όμως, ο γιατρός δεν σου τα λέει, δεν τα εξετάζει καν, πρέπει μόνος σου να τα σκεφτείς, μόνος σου να τα ψάξεις, αν θέλεις...
Δεν αρνούμαι την τάση μου να ψάχνω τα πράγματα, ίσως λίγο περισσότερο από το συνηθισμένο, αλλά τα παρακάτω μάλλον μου προέκυψαν! Χωρίς να το έχω σκοπό. Ως μια εναλλακτική "ματιά" στην πρεσβυωπία μου.

Δεν χρειάζεται να έχεις περάσει μια κάποια ηλικία για να βρεις νόημα σε όσα ακολουθούν (ή και κανένα νόημα απολύτως!). Ούτε ξαφνικά τα χέρια σου να σου φαίνονται αρκετά ... κοντά την ώρα που προσπαθείς να διαβάσεις ένα βιβλίο ή ακόμα χειρότερα, ένα νούμερο στο κινητό σου!!!
Το κείμενο προτείνεται για όλες τις ηλικίες!
Ξεκινάμε λοιπόν!

❥ Όλα είναι θέμα προοπτικής και θέσης. Αυτό φαντάζομαι δεν χρειάζεται επεξήγηση... ή το δεχόμαστε και προχωράμε παρακάτω, ή όχι.

❥ Από απόσταση έχεις πιο καθαρή εικόνα... Όσο πιο κοντά βρίσκεσαι στο αντικείμενο της παρατήρησής σου, τόσο πιο θολά είναι τα πράγματα. Δυο-τρία βήματα πιο πίσω κάνουν τη διαφορά και σου δίνουν και μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα... εκτός από την καλύτερα εστιασμένη. 

Ιδίως αν είσαι μέσα στο ... πρόβλημα/θέμα προς παρατήρηση! Τότε γίνεται ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη να απομακρυνθείς λίγο για να μπορέσεις να δεις καθαρά ... και να ανασάνεις επίσης!

❥ Τα πράγματα παραμένουν τα ίδια! Δεν αλλάζουν (τουλάχιστον όχι όπως εμείς νομίζουμε). Δεν ήταν πριν θολά και τώρα καθάρισαν. Εσύ ήσουν που πριν δεν έβλεπες και έπρεπε να αλλάξεις τη θέση σου για να μπορέσεις να δεις. Μη βιαστείς να κατηγορήσεις τον εαυτό σου! Αναγνώρισέ του την διάθεση που είχες, ακόμη και το γεγονός πως σκέφτηκες να αλλάξεις την αρχική σου θέση.

❥ Ο χώρος και κατά συνέπεια η μετακίνηση μέσα σε αυτόν γίνεται συνήθως σε συνάρτηση με το χρόνο... Συχνά, εκτός από το να πάρουμε την απόστασή μας από τα πράγματα χρειάζεται και να περιμένουμε... Υπομονετικά! Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, το ξέρω. Αποδεικνύεται όμως σωτήριο!
Συνήθως, τα πράγματα λύνονται από μόνα τους ή έστω βελτιώνονται ΑΝ ... περιμένουμε λίγο.
Αν βέβαια επιμένουμε στην γραμμική αντίληψη του χρόνου... διαφορετικά, όλα ΕΙΝΑΙ πολύ πιο απλά! ☺

❥ Τέλος, κάποια πράγματα δεν πρόκειται να τα δεις με τα μάτια και δεν φταίει η πρεσβυωπία, ούτε ένα ζευγάρι γυαλιά θα σου λύσουν το πρόβλημα! Μήπως να δοκίμαζες άλλους τρόπους; Το συναίσθημα, τη διαίσθηση, την καρδιά σου ή απλά την πίστη; Αυτά τα δώρα με τα οποία γεννηθήκαμε, για κάποιο λόγο προφανώς;;;

Κλείνοντας, θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα για να σας βοηθήσω να εμπεδώσετε τα παραπάνω...
Είναι πάρα πολλές οι φορές που μπορεί να θεωρούμε κάποια αντίδρασή μας δεδομένη, κάποια πράγματα δεδομένα ... ενώ δεν είναι. Έχουμε συνηθίσει να αντιδράμε με συγκεκριμένο τρόπο σε συγκεκριμένες καταστάσεις, και μας έρχεται πολύ πιο εύκολο το να ανασύρουμε την πιο πρόσφατη αντίδρασή μας σε μια παρόμοια κατάσταση, από το να αναρωτηθούμε "γιατί" και "μήπως αλλιώς θα είναι καλύτερα";;;
Συνήθως, οι αντιδράσεις μας, αυτές που χρειάζονται μια κάποια ... ευθυγράμμιση, βασίζονται στο φόβο.
Οι φωνές απελπισίας ή και υστερίας που θα βάλουμε στο παιδί μας γιατί δεν διαβάζει, αλλά παίζει ή χαζεύει, είναι κατά βάθος λόγω του φόβου μας μήπως πάει αδιάβαστο στο σχολείο ⇝ γίνει κακός μαθητής ⇝ μπλέξει με κακές παρέες αντίστοιχων κακών μαθητών ⇝ γίνει ένας αλήτης και άχρηστος  με όλα όσα αυτό συνεπάγεται! Αποτέλεσμα; Από την εμπειρία μου κανένα από τα επιθυμητά και βέβαια κανένα μη αναμενόμενο! 

Πόσο θα άλλαζαν τα πράγματα αν η αντίδρασή μας βασιζόταν στην αγάπη; Ναι, όπου μπαίνει η αγάπη κάνει θαύματα και επιπλέον εξαφανίζει το σκόρο φόβο!
Αν αντί για φωνές και υστερίες, μπαίναμε μέσα στο δωμάτιο χαμογελαστοί, ξεκινούσαμε μια συζήτηση για κάτι ΑΣΧΕΤΟ και ουδέτερο, θυμίζοντας στον εαυτό μας ξανά και ξανά πως το παιδί μας είναι πολύ προκομμένο, πολύ έξυπνο και πως όπως και να 'ναι, εμείς το αγαπάμε πολύ! Φεύγοντας, το ρωτούσαμε ... "τι πρόγραμμα έχεις φτιάξει για σήμερα;" 
Αυτό θα σήμαινε πως το αντιμετωπίζουμε ως ώριμο άνθρωπο και επίσης πως το θέτουμε υπεύθυνο για τις πράξεις του και τις επιλογές του, χωρίς να δημιουργούμε πεδίο δράσης (οι δικές μας φωνές) - αντίδρασης (οι δικές του φωνές και τελικά η αδιαφορία).

Καθόλου εύκολο, ιδίως στην αρχή! Για να ξε-μάθεις κάτι το οποίο σου έχει γίνει συνήθεια, θέλει το διπλάσιο χρόνο και τη διπλάσια προσπάθεια!!! 
Αξίζει όμως τον κόπο! Σας μιλάω εκ πείρας! 
Σιγά-σιγά τα πράγματα γίνονται όλο και πιο εύκολα. Χρειάζεται ΜΟΝΟ υπομονή και αγάπη!
Και γιατί όχι, ένα επιπλέον συστατικό που κάνει κυριολεκτικά ΘΑΥΜΑΤΑ! Ζητήστε βοήθεια και καθοδήγηση! Άγγελοι υπάρχουν παντού γύρω μας! Κι αν αυτό σας ξενίζει λίγο, ζητήστε βοήθεια απ' όπου εσείς ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ! 
Και θα λάβετε ❣
Αυτά για την ώρα....

Πρωινές σελίδες

Αφορμή για τη σημερινή (μετά από πάρα πολύ καιρό) ανάρτηση ήταν μια συζήτηση που είχα χθες με μια αγαπημένη φίλη. Με έκανε να σκεφτώ πως κάποια πράγματα που εγώ τα θεωρώ δεδομένα, για κάποιους άλλους είναι τελείως άγνωστα και ενδεχομένως θα μπορούσαν να φανούν και σε κείνους χρήσιμα, όπως και σε μένα.

Σε κάποιες περιπτώσεις η περιορισμένη γνώση αγγλικών μπορεί να αποτελεί εμπόδιο στο να έρθουν όλοι σε επαφή με αυτά τα "εργαλεία" ή τις πηγές -γι' αυτό θα προσπαθήσω να μεταφέρω εδώ τα όσα έχω βρει χρήσιμα, κάποιες φορές δοσμένα με μια δική μου, προσωπική πινελιά. Ή μπορεί απλά να μην έτυχε ως τώρα να ακούσουν για το συγκεκριμένο θέμα.

Σήμερα θα μιλήσω για τις πρωινές σελίδες, ή αλλιώς Morning pages της Julia Cameron. Πρόκειται για μια συνήθεια-εργαλείο που προσωπικά με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, όσες φορές έχω καταφέρει να την ακολουθήσω, τόσο, που πια ο οργανισμός μου την αναζητά, ιδίως σε περιόδους που νιώθω μπερδεμένη, με το μυαλό μου γεμάτο χρήσιμες και άχρηστες πληροφορίες όλες μαζί σε ένα κουβάρι. Όπως τώρα.
Φαντάζομαι ξέρετε για τι σας μιλώ! ☺
Θα σας μεταφέρω ακριβώς την περιγραφή της Julia Cameron.
"Οι πρωινές σελίδες είναι τρεις σελίδες χειρόγραφες, μια ροή συνειδητής γραφής, που είναι το πρώτο πράγμα που κάνουμε κάθε πρωί. Δεν υπάρχει λάθος τρόπος για να γράψεις τις πρωινές σελίδες. Δεν πρόκειται για υψηλή τέχνη. Δεν πρόκειται καν για συγγραφή. Αφορούν σε οτιδήποτε και σε όλα όσα περνούν από το μυαλό μας -και είναι μόνο για τα δικά μας μάτια! Οι πρωινές σελίδες ερεθίζουν, ξεκαθαρίζουν, ανακουφίζουν, καλοπιάνουν, ιεραρχούν και συντονίζουν την κάθε μέρα που ξεκινά. Μην το παρασκέφτεστε! Απλά γράψτε τρεις σελίδες με οτιδήποτε στο χαρτί ... και πάλι τρεις σελίδες αύριο!"

Και εδώ αρχίζουν τα "ναι... αλλά!!!"....
"Δεν μπορώ να αφιερώσω τόση ώρα κάθε πρωί όταν με το ζόρι σέρνομαι από το κρεββάτι και κυνηγάω τα παιδιά να ετοιμαστούν γρήγορα ..." ή "Πρέπει να τρέξω γρήγορα στο γραφείο!" ή "Ξυπνάω 10 λεπτά πριν φύγω για μάθημα"... ή...
Η μαγική μου λέξη είναι ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕ!
Ναι, το ιδανικό είναι οι πρωινές σελίδες να γράφονται πρωί-πρωί, πριν καν σηκωθούμε από το κρεββάτι ... Όμως προκειμένου να μην το κάνουμε καθόλου, αν βλέπουμε πως μας βοηθά, καλύτερα να το κάνουμε όποτε μας εξυπηρετεί!
Και σας δίνω ιδέες... Στο μετρό, πίνοντας τον πρωινό καφέ μας, σε ένα διάλειμμα από τις δουλειές του σπιτιού, περιμένοντας τα παιδιά να τελειώσουν το μάθημά τους έξω από το γυμναστήριο/φροντιστήριο κλπ, το βράδυ πριν κοιμηθούμε...

Προσωπικά, προτιμώ, όταν γράφω τις πρωινές μου σελίδες (κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε καν εγώ!), να τις γράφω αμέσως μετά τον 20λεπτο (πάνω-κάτω) διαλογισμό μου, μόλις σηκωθώ το πρωί. Με αυτόν τον τρόπο αδειάζω το μυαλό μου από κάθε τι περιττό που διαφορετικά θα κουβαλούσα μαζί μου όλη μέρα και θα το αναμασούσα στο κεφάλι μου, ξοδεύοντας πολύτιμη ενέργεια, βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου, δίνοντάς τους και την σωστή τους διάσταση αντί να τις αφήνω να διογκώνονται στις γωνίες του μυαλού μου και καταγράφω τα όσα έχουν προκύψει είτε κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, ή και της προηγούμενης μέρας.
Είναι τόσο σωτήριο και αποτελεσματικό αυτό για μένα, που παρόλο που σιχαίνομαι τις λέξεις πρόγραμμα και ρουτίνα (ο λόγος της ελλιπούς μου τελειότητας που σας έλεγα πιο πάνω...), ο διαλογισμός και το γράψιμο των πρωινών σελίδων έρχονται πρώτα και συχνά με μεγάλη διαφορά στην προσπάθειά μου να εφαρμόσω ένα πρόγραμμα.
Δεν είναι υπερβολή να πω πως μου φτιάχνουν τη μέρα! Μπορώ να αφιερώσω το χρόνο και την ενέργειά μου εκεί που επιλέγω χωρίς το βάρος και τη σκοτούρα όλων αυτών που διαφορετικά θα σβούριζαν μέσα στο κεφάλι μου.

Δεν χρειάζεται να παλεύετε με την καλλιγραφία ή να προσέχετε την ορθογραφία και το συντακτικό σας! Για την ακρίβεια, καλύτερα να μην τα προσέχετε καθόλου και να αφήνετε το χέρι σας απλά να γράφει τα όσα πολλά έχει μέσα το μυαλό σας. Πιστέψτε με, όσοι νομίζετε πως δεν θα μπορέσετε να γράψετε τίποτα, η μια λέξη θα τραβά την άλλη και όλα όσα χρειάζεται να βγουν, θα πέσουν πάνω στο χαρτί.

Μπορεί να προτιμάτε την ηλεκτρονική γραφή. Για εσάς υπάρχουν τα ηλεκτρονικά σημειωματάρια, κάποια μάλιστα σας παροτρύνουν να γράφετε, και κρατάνε το σκορ σας το οποίο μπορείτε και να μοιράζεστε με φίλους, όπως το 750 Words. Φαντάζομαι θα υπάρχουν κι άλλα, αλλά και απλοί κειμενογράφοι μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Σε άλλους αρκεί μια σελίδα χαρτί που μάλιστα, μετά θα έχουν τη χαρά να σκίσουν ή να τσαλακώσουν και να πετάξουν, ή ακόμα και να κάψουν! Όσοι πάλι εμπνέεστε από ένα όμορφο τετράδιο ή ένα αγαπημένο στυλό, κάντε ό,τι σας λέει η καρδιά σας προκειμένου να πετύχετε το στόχο σας!
Να αδειάζετε το μυαλό σας πάνω στο χαρτί! Δεν υπάρχει λάθος τρόπος!
Μια δοκιμή θα σας πείσει! ☺

Γκρεμίζοντας τις στοίβες του Εγώ....

Φέτος, είχα την ευλογία να βρω μια δασκάλα yoga ακριβώς δίπλα στο σπίτι μου! Καθόλου εύκολο σε αυτή την εξοχική περιοχή... Καθόλου εύκολο!!!
Ήταν η απάντηση σε αυτό που ζητούσα και είμαι ευγνώμων!
Το μάθημα της yoga κάνει καλό στο σώμα και το πνεύμα μου! Όταν ολοκληρώνουμε το μάθημα είμαι μια καινούρια Χριστιάνα, έτοιμη να σκαρφαλώσω κάθε βουνό! Ανανεωμένη, κεντραρισμένη και ενδυναμωμένη :) Τόση ευτυχία :)

Τότε, γιατί ΚΑΘΕ Τετάρτη πρωί (ναι σωστά το μαντέψατε, το μάθημα είναι κάθε Τετάρτη απόγευμα), έχω αυτή την ιδιότροπη φωνή μέσα στο κεφάλι μου που μου δίνει εκατοντάδες λόγους για να μην πάω στο μάθημα ... για μια φορά;;;

Ονομάζω αυτή τη φωνή το Εγώ μου, που ΛΑΤΡΕΥΕΙ να με βλέπει να σέρνομαι φυλακισμένη στους περιορισμούς μου, τους φόβους μου και τους παλιούς τρόπους συμπεριφοράς και σιχαίνεται όταν του λέω να σκάσει και κάνω το δικό μου έτσι κι αλλιώς!

Είναι ένα κομμάτι μου που μαθαίνω να αγαπώ, πρώτον γιατί είναι κομμάτι μου και δεύτερον γιατί χρησιμεύει ως ένδειξη για το τι είναι καλό για μένα ... Όσο μεγαλύτερη η αντίσταση, τόσο πιο καλό είναι!!!
Ακούστε το Εγώ σας λοιπόν, δώστε του αγάπη και ακολουθείστε το δρόμο σας, έτσι κι αλλιώς!
Θα εκπλαγείτε με το πόσα πράγματα μπορεί να σας διδάξει αν είστε συνειδητοί και πόσα κόλπα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να σας εμποδίσει!

Μπορείτε να ονομάσετε κάποια από αυτά τώρα;
☺ Να έχετε μια απίθανη μέρα! ☺

Υ.Γ. Η συνειδητοποίηση και το να μαθαίνω να αγαπώ το Εγώ μου έγιναν δυνατά χάρη στις ασταμάτητες "κλωτσιές" από την φίλη μου Sylvia!!! Σ' ευχαριστώ!

Επέστρεψα.... ή μήπως προχώρησα;

Καλώς σας ξαναβρίσκω!
Που πήγατε; Που πήγα; Που ξαναβρισκόμαστε; Γυρίσαμε πίσω ή προχωρήσαμε μπροστά και ξανασμίξαμε;

Όσο κι αν προσπαθήσεις, ή όσο κι αν μείνεις στάσιμος, όσο κι αν τα βήματά σου σε φέρνουν πιο κοντά σ' αυτό που νομίζεις για πισωγύρισμα, είναι ποτέ δυνατόν να επιστρέψεις σε μια κατάσταση ακριβώς όπως την άφησες και σε άφησε;

Είχα σταματήσει να τρώω κρέας (κάτι που ένιωθα πως θέλω να κάνω για πολλά χρόνια αλλά μου φαινόταν ακατόρθωτο κι όμως έγινε έτσι απλά κι αβίαστα) από τον περασμένο Απρίλιο και το ξανάρχισα μέσα στον Αύγουστο... Τα κορίτσια μου με ρώτησαν αν "εγκατέλειψα την προσπάθεια". Τους εξήγησα πως για μένα ποτέ δεν ήταν προσπάθεια... απλά ακολουθούσα αυτό που επιθυμούσε το σώμα μου και όχι μόνο. Το ίδιο έκανα και τώρα όταν ένιωσα πως θέλω να το ξαναφάω. Θεωρείται πισωγύρισμα;
Έχω και πολύ καιρό να διαλογιστώ, με την κλασσική έννοια του όρου, ξέρετε, να κάθομαι σταυροπόδι (ή σχεδόν έτσι, γιατί δεν βολεύομαι), με κλειστά τα μάτια και συνήθως να ακούω κάποιον καθοδηγούμενο διαλογισμό μέσα από μια μεγάλη λίστα με τους αγαπημένους μου. Υπήρχαν μήνες που το έκανα αυτό καθημερινά! Αυτό το διάστημα νιώθω πως κάνω κάποιο άλλο είδος διαλογισμού, το οποίο δεν έχω εντοπίσει ακόμη, είναι όμως πολύ πιο ... "γήινο". Είναι κι αυτό πισωγύρισμα;

Κάθε καλοκαίρι, είτε λόγω των διακοπών των παιδιών, είτε λόγω ζέστης, είτε λόγω γενικότερης χαλάρωσης, προσαρμόζομαι στο "όχι-πρόγραμμα" που υιοθετούμε οικογενειακώς... Έχω πολύ λιγότερες ώρες που βρίσκομαι μόνη μου, μια και τα παιδιά δεν λείπουν καθημερινά στο σχολείο, έχω πολύ περισσότερες ώρες που βρισκόμαστε με την οικογένεια και με φίλους εδώ, στη θάλασσα ή για βόλτα και γενικότερα δεν έχω πρόγραμμα, ή ίσως δεν μπορώ να το ακολουθήσω... για πρακτικούς λόγους κι επειδή τελικά έτσι διαλέγω να κάνω.
Κάθε καλοκαίρι οι ώρες που περνώ στο διαδίκτυο μειώνονται αισθητά ή και μηδενίζονται (θα το καταλάβατε...). Τελικά συνειδητοποιώ πως είναι μια ανάγκη μου να ζω περισσότερο στο εδώ και τώρα, μέσα στο σώμα μου και λιγότερο ... διαδικτυακά. Δεν το βαφτίζω καλό ή κακό, απλά είναι κάτι που ταιριάζει σε μένα και το ακολουθώ.
Κάθε καλοκαίρι τρέμω την ζέστη! Στην ιδέα και μόνο των υψηλών θερμοκρασιών εγώ παραλύω! Δεν είναι μόνο η ιδέα μου, μια και η ιδιαίτερα χαμηλή μου πίεση δεν βοηθά και πολύ σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά τα τελευταία χρόνια ένιωθα να πολεμώ τη ζέστη και αυτό να με κάνει ακόμη και επιθετική... Φαντάζεστε πως φέτος, με τόσους καύσωνες και τις σχεδόν μόνιμα υψηλές θερμοκρασίες, ήμουν σε σχεδόν ημιλιπόθυμη κατάσταση.... σε ημιλιπόθυμη πάλη!
Οι πρώτες μέρες, ναι, ήταν κάπως έτσι. Όμως σε κάποιο σημείο, που δεν μπορώ ακριβώς να εντοπίσω, σαν να παραδόθηκα. Η μάχη ήταν άνιση και όταν συνειδητοποίησα πως ουσιαστικά ευχόμουν να χάσω από τη ζωή μου τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες και να πηδήξω με μαγικό τρόπο ως τον Σεπτέμβριο, η θλίψη μου ήταν τόση που αποφάσισα να αφεθώ... Προσέχοντας αυτά που εύχομαι, το να χάσω τρεις μήνες δεν μου άρεσε καθόλου!
Έριξα τους ρυθμούς μου που έτσι κι αλλιώς ήταν πεσμένοι, αλλά πλέον συνειδητά επέλεξα -και επέτρεψα- να μην κάνω παρά τα απολύτως απαραίτητα όταν είχε πολλή ζέστη. Έπαψα να έχω συνέχεια το νου μου στο πόσο υποφέρω! Ή επέτρεψα στον εαυτό μου να ιδρώνει και να υποφέρει. Με περηφάνια σας λέω πως κάθε φορά που τελείωνε ένας καύσωνας ανακάλυπτα με έκπληξη πως μια χαρά τα είχα βγάλει πέρα! Όχι πως ανυπομονούσα να έρθει ο επόμενος, μα δεν με ρώταγε έτσι κι αλλιώς! Βρισκόμουν εκατό τοις εκατό μέσα στο σώμα μου και καθόλου μέσα στο μυαλό μου προσπαθώντας να εξορκίσω ή να αποφύγω το επερχόμενο κακό, κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν στο χέρι μου ...

Μπορεί ένας σπόρος να αντισταθεί σε ένα βόλο από χώμα που προς στιγμήν του φαίνεται ανυπέρβλητος; Μάλλον όχι, ίσα-ίσα, ο βόλος αυτός θα καθορίσει την πορεία του, θα το λυγίσει, θα το δυσκολέψει, μπορεί ακόμη και να το απομονώσει από όλους τους υπόλοιπους σπόρους.
Όταν πια ο μικρός σπόρος γίνει δέντρο, ο ίδιος βόλος δεν θα έχει καμιά σημασία μπροστά του.

Έχοντας αποφασίσει να ακολουθήσω το Δρόμο ενός ειρηνικού πολεμιστή, έπρεπε πρώτα απ' όλα να επιτύχω την ειρήνη μέσα μου! Σαν μια σιωπηλή αποδοχή αυτού που έτσι είναι! Αποδοχή, όχι παραίτηση.
Αποδέχτηκα όλα όσα έπρεπε να γίνουν (προετοιμασίες και δουλειές καθημερινές ή έκτακτες, απλές ή πιο απαιτητικές) και απλά άρχισα να τα κάνω. Χωρίς να δίνω την ενέργειά μου σε σκέψεις και σενάρια αποφυγής, απλά έκανα το ένα μετά το άλλο όσα είχα με τρόμο καταγράψει στη λίστα μου και ένα-ένα τα διέγραφα. Η ικανοποίησή μου ήταν τόση, που σχεδόν ξεπερνούσε την εξάντλησή μου! Και όταν η εξάντληση πέρασε, η ικανοποίηση ήταν ακόμη εκεί, δίνοντάς μου περισσότερη δύναμη και χαρά!
Ο Ειρηνικός πολεμιστής μέσα μου είχε θριαμβεύσει! Και αυτό αποκλείεται να θεωρείται πισωγύρισμα.

Χαίρομαι που σας ξαναβλέπω, λοιπόν, σε ένα σημείο πιο μπροστά, στο χωροχρόνο μέσα μας και έξω!
Θα τα λέμε.......